„Заминував често. И ‘се завртував. И велат, тогаш посакуваш некогаш да се вратиш. И ‘се враќав. Ништо не беше исто. Ни пејсажите, ни луѓето, ни јас… Сфатив. Не треба да се враќаш. Она што било убаво, засекогаш нека остане во соништата. Ќе трае вечно.“ Сергеј Јесењин “Копнеам, значи постојам“, на тој начин се вообликува современото … Continue reading Рефлексии од читањето на романот на Миѓен Келменди „ Премин во времето“