Од „златно доба на Америка“ до ќе имате помалку играчки и ќе бидат поскапи: Дали економскиот меур на Трамповата Бела куќа е пред пукање?

За само неколку часа, Доналд Трамп премина од прослава на новата „златна ера“ на Америка до предупредување на родителите дека нивните деца ќе имаат помалку играчки и дека тие ќе чинат повеќе.

Оваа зачудувачка промена на тонот оваа недела го одразува целиот публицитет околу неговиот слоган „Да ја направиме Америка повторно богата“ и болката што би можела да го придружува постигнувањето на таа цел, објавува Си-Ен-Ен.

Ретката доза на песимизам на Трамп на состанокот на кабинетот беше признание дека неговата трговска војна со Кина ќе значи помалку стоки по повисоки цени и момент на вистината во ден кога реалноста постојано се закануваше да го распрсне „балонот“ на Белата куќа.

Тоа се случи во среда, додека претседателот се бореше да се ослободи од негативните чувства откако официјалните податоци покажаа дека економијата се намалила за 0,3 проценти во првиот квартал – првиот голем неуспех во влијанието на Трамп врз економскиот раст на САД.

Извештајот на Министерството за трговија не значи дека земјата незапирливо се движи кон непосредна криза.

Некои од фундаменталните индикатори беа охрабрувачки и покрај падот на БДП. Ваквите извештаи често се прилагодуваат нагоре кога се обработуваат повеќе податоци.

Иако американската економија покажа извонредна отпорност, циклусите на бум и пад се нормални во капитализмот.

Извештајот е поважен поради неговиот политички и симболичен ефект отколку поради прикажувањето на економското забавување. Трамп не може да дозволи овие предупредувања да станат општоприфатена вистина.

За почеток, објавените податоци „ја расипаа прославата“ на Белата куќа, која ги промовираше првите 100 дена на Трамп како најпродуктивен почеток на претседателски мандат во историјата.

Во исто време, тие посочија на неговата растечка политичка ранливост. Иако голем дел од поддршката на Трамп доаѓа од неговата строга гранична политика, клучот за неговата политичка харизма е верувањето дека е успешен бизнисмен кој знае како да управува со економијата. Ако таа слика се сруши, нејзината политичка основа ослабува.

Второ, извештајот за БДП се вклопува во растечкото чувство дека претстојат мрачни економски денови и дека ова е само почеток.

Трамп не смее да дозволи да се стекне таков впечаток. Освен што го загрозува неговиот личен углед, паниката меѓу републиканските пратеници би можела да го потресе кревкото единство на мнозинството во Претставничкиот дом – што е клучно за неговото усвојување на неговите „големи, убави“ даночни и буџетски планови.

Уште поважно, во време кога веќе има знаци дека потрошувачите почнуваат да го стегаат ременот, потврдите дека доаѓаат тешки времиња би можеле да станат самоисполнувачко пророштво. Историјата покажува дека една земја може да се убеди себеси да влезе во рецесија.

И светот гледа. Доколку падот на популарноста на Трамп создаде впечаток за политичка слабост, тоа би можело да ја ослабне неговата позиција во преговорите за трговски договори со десетици земји кои сакаат да ги избегнат неговите царини.

Ако странските лидери мислат дека е очаен, зошто би ставиле добри понуди на маса?

Откако беше објавен извештајот за БДП, Трамп објави панична порака на Truth Social: „Ова е берзата на Бајден, а не на Трамп“. Тој додаде: „Ова ќе потрае, НЕМА НИКАКВА ВРСКА СО ЦАРИНАТА.“

Во текот на денот, претседателот го критикуваше својот претходник за да ја префрли вината за лошите економски бројки. Подоцна се префрли на идните податоци: „Ова е Бајден и може да се каже дека следниот квартал е исто така донекаде на Бајден, бидејќи тоа не се случува час по час или ден по ден“, рече Трамп.

Секоја администрација ја обвинува претходната за лошите економски вести – тоа е очекувано во политиката.

И вистина е дека е потребно време за една администрација да воспостави свои економски политики и да види резултати. Трамп несомнено реагира на реалните економски проблеми – колапсот на многу заедници во индустриските делови на Америка како резултат на глобализацијата.

Но, неговото тврдење дека разочарувачките економски индикатори се исклучиво вина на претходната администрација би било поубедливо ако тој самиот не го започнеше најразорниот напад врз глобалниот економски и трговски систем од Втората светска војна – без сериозно планирање, со сомнителни индикатори и, во негов стил, со хаос.

Денот кога Трамп излезе во градината на Белата куќа со својата „табла со резултати“ на која беа прикажани царините против секоја земја, тој практично ја презеде контролата врз економијата.

Многу од шоковите и неизвесностите што влијаат врз инвеститорите и потрошувачите денес можат директно да се поврзат со тој „Ден на ослободувањето“.

Една од клучните причини зошто Трамп победи на изборите во 2024 година беше тоа што гласачите веруваа дека тој има поубедливи одговори на прашањето за намалување на трошоците за живот – како што се цените на храната.

И покрај обидите на претседателот да ја прикрие вистината, тој направи многу малку за да ги ублажи овие трошоци, а тие имаат огромно влијание врз животите на обичните луѓе кои – за разлика од повеќето членови на неговиот кабинет – не се милионери или милијардери.

Јавното мислење е дополнително обликувано од лавина од докази дека економијата оди надолу.

„Ова се веројатно најлошите први 100 дена на една администрација економски во последните сто години“, изјави поранешниот секретар на финансии Лари Самерс за Си-Ен-Ен.

„Цените на акциите паднаа како никогаш досега. Доларот падна повеќе од кога било. Прогнозите за невработеност се зголемуваат. Прогнозите за инфлација се зголемуваат. Веројатноста за рецесија расте. Довербата на потрошувачите се урива. Компаниите ги повлекуваат своите претходни прогнози за заработка.“

Високи претставници на администрацијата го отфрлија овој песимистички став.

„Ова е најдобриот негативен резултат на БДП што сум го видел во мојот живот. Тоа всушност треба да биде многу позитивна вест за Америка“, изјави за новинарите трговскиот советник на Трамп, Питер Наваро.

Трамп, од друга страна, во извештајот ја презеде заслугата за зголемувањето на инвестициите – поставувајќи го прашањето: зошто овој позитивен индикатор е негова заслуга, додека сите негативни индикатори се вина на Бајден?

Други функционери тврдеа дека податоците на Министерството за трговија биле искривени од ненадејно „цунами“ од увоз, што ја намалило вкупната пресметка на растот.

Тоа, велат тие, давало лажна слика за состојбата на економијата. Сепак, порастот на увозот се случи бидејќи компаниите складираа залихи очекувајќи дека царините на Трамп ќе ја запрат трговијата. Затоа тоа е повеќе показател за претстојни проблеми отколку знак за моментална сила.

Јазот помеѓу реалноста и ветувањата на Трамп

Мешавината од контрадикторна реторика и податоци што доаѓаат од администрацијата во среда укажува на растечки проблем во Белата куќа – проблем што во голема мера би можел да го одреди обликот на вториот мандат на Трамп.

Откако ги воведе САД и светот во економска неизвесност врз основа на сопствените инстинкти, патот на Трамп до успех станува сè поматен.

Затоа неговата изјава за цената на играчките беше толку индикативна.

Во таа прилика, претседателот се осврна на потенцијалните последици од конфликтот со Кина – најважниот фронт во трговската војна.

Додека кинескиот претседател Си Џинпинг продолжува да одбива да попушти во врска со царината од 145 проценти на Трамп, претседателот со денови инсистира дека неговата администрација е вклучена во интензивни разговори со Пекинг, иако нема јавни докази за тоа.

Набљудувачите со седиште во САД обично не ѝ веруваат на комунистичката влада на Кина повеќе отколку што не му веруваат на Вашингтон, но историјата на оваа администрација со пропаганда и лажни тврдења значи дека таа повеќе не ужива голема доверба.

Претседателот, нарекувајќи ја Кина „мајстор крадец“ на американските фабрики и работници, тврдеше дека неговите потези ги принудиле товарните бродови натоварени со стока за американскиот пазар да се вратат во кинеските пристаништа. Интересно е што сето ова го претстави како позитивен исход.

„Знаете, некој рече: „О, полиците ќе бидат празни“, рече Трамп. „Па, можеби децата ќе имаат две кукли наместо триесет, знаеш? И можеби тие две кукли ќе чинат неколку долари повеќе отколку што би чинеле инаку.“

Изјавата можеби е дадена со допир на несериозност, но сепак е откривачка и укажува на стапицата што му се заканува на претседателот.

Постои валиден аргумент дека Соединетите Американски Држави станале премногу зависни од евтини кинески стоки и дека, заради долгорочното економско здравје, би било корисно да се воспостави поурамнотежена економија.

Но, тоа е политички несоодветен аргумент за милијардер претседател, кој се движи во кругови на богати извршни директори и членови на неговиот клуб Мар-а-Лаго, да им каже на родителите од работничката класа дека ќе можат да си дозволат помалку играчки за своите деца.

И ова не важи само за куклите.

Иако протокот на стоки од Кина преку Пацификот го ослабна американското домашно производство, тој исто така го зголеми животниот стандард на милиони Американци.

Речиси сите имаа корист од поевтини училишни материјали, облека и потрошувачка електроника, како што се телевизори со рамен екран. Секој родител знае колку брзо децата ги прераснуваат своите чевли. Поголемиот дел од таа обувка доаѓа од Кина.

Ако тоа одеднаш исчезне, ќе има забележлив ефект.

Ова беше еден од ретките моменти кога Трамп отворено им зборуваше на американскиот народ за веројатните трошоци од неговиот трговски конфликт со Пекинг. (4news)