Ако е бал, нека е маскенбал
Францускиот литерарен гениј Марсел Пруст некаде има речено: „Оставете им ги убавите жени на мажите без фантазија“…
Не ми е намерата да ја проблематизирам оваа елиптична мисловна бравура на Пруст како потенцијално навредлива за убавите жени; а уште помалку да влезам во расправија што би била полна со машки предрасуди за тоа што се смета, ако воопшто не постои, убавина кај жените – но цитатот ми се виде како извонредна парабола за состојбата со македонската политика: политиката, имено, во Македонија, никако не спаѓа во категоријата на која било прустовска дефиниција за „убавите жени“, па затоа со неа не е препорачливо да се занимаваат политичари без фантазија!
Токму така: Македонија со децении најчесто произведува компликувани (да не кажам неубави) политички ситуации кои бараат ангажман на политички лидери со исклучително развиена имагинација. Таков политички лидер, несомнено, е Зоран Заев.
Според тоа, кога ќе ја видите „раскошната убавина“ на резултатите на овие избори и кога ќе ви помине желбата, од која било партиска перспектива, да се прашате што будала народ живее во оваа држава за да (не) гласа вака и за „овие“, ви препорачувам веднаш да се зафатите со анализа на фантазијата на Заев за тоа како ќе ја реши и оваа, уште една во низата „вратоломни“ ситуации, во полза на подобрата перспектива на нашата грда, мила, македонска политичка реалност…
Во таа смисла, предлагам една, можеби имагинарна, но работна хипотеза: во опозиција на идната влада на Македонија ќе останат ВМРО-ДПМНЕ и ДУИ, на кои друштво ќе им прават нашите пресни парламентарни леви национал-социјалисти. Вмровците за да си ги „лижат“ раните од уште еден во низата изборно-референдумски порази во „ерата на Заев“ (што рече некој на Фејсбук, за нив, и на овие избори: „Да не е СДСМ, ние сме победници!“), а ДУИ за да размислува барем еден опозициски мандат како им се случи „итриот предизборен ултиматум“ за „премиер Албанец“ да им се удри постизборно од глава…
…
колумната на Сашо Орданоски во целост прочитајте ја тука