Фотографот Арменак Мазлумјан во Варна ги претставува „Боите на Дивиот запад“

Во ембламатичното Морско казино на Варна, Арменак Мазлумјан утре ќе ја претстави својата изложба на фотографии „Боите на Дивиот запад“. По 30 години минати во Холивуд, фотографот роден и пораснат во Варна, организира изложба на 40 фотографии од пејзажи во САД, што ги вклучуваат импресивните Гранд Кањон и Огнена долина. Фотографот Мазлумјан вели дека за него во големиот град не може да се снимаат толку интересни снимки како во природата.

Според него, има фотографи кои сакаат да бидат опкружени со бучава, но тој не е меѓу нив.

-Проблемот е во тоа што при фотографирањето луѓе на јавно место секогаш има некој што не се согласува и протестира, што, пак, доведува до акумулација на негативна енергија, што влијае на фотографијата, вели фотографот.

Перцепцијата на луѓето за Холивуд е погрешна, всушност градот е многу поразличен, вели Мазлумјан.

Според него, Меката на киното е прилично индустриска и е далеку од тоа да биде покриена со црвени теписи и златни патеки.

-Холивуд е повеќеслоен и има сè во себе, вклучително и многу бездомници, бидејќи многу луѓе постојано доаѓаат со големи надежи, кои, сепак, не се секогаш реализирани, додаде фотографот.

На прашањето дали снимил некое од големите имиња во филмската индустрија, Мазлумјан одговори – не. Причината не е само во тоа што тој не сака да снима луѓе, туку и затоа што познатите актери не живеат во Холивуд. Тие работат таму, но не можете да ги видите, можете да ги гледате само таму каде што живеат – во познатите Беверли Хилс или во луксузните продавници, вели фотографот. И појаснува дека луѓето надвор од Холивуд всушност знаат многу повеќе за славните отколку во самиот град.

Според неговите жители, воопшто не ги интересира кој за кого се оженил, колку пати, и секој се грижи за својата работа и семејството.

Мазлумјан го опишува својот став кон фотографијата како ревносен аматер. Тој вели дека неговиот бизнис во САД бил поврзан со фотографијата затоа што имал лаборатории од раните 90-ти до 2006 година, кога влегла дигиталната фотографија.

-САД се земја со голем потенцијал и ако имате сила на духот и поглед напред, можете да постигнете многу, додаде Мазлумјан.

Според него, Бугарите, бидејќи имаат добро образование и силен дух, имаат големи шанси за успех во странство, сè додека сакаат.

-Поентата е дека повеќето луѓе не се толку амбициозни и се задоволни со помалку, јас и самиот сум од таков вид, вели Мазлумјан со насмевка.

Тој признава дека појавата на дигитална фотографија е причината што престана да развива деловни активности во оваа област. Оваа нова слика дава повеќе можности, но старата фотографија носи поинаква убавина, таа е поинаква и дури има мирис, вели Бугаринот.

Тој признава дека новите технологии се далеку поефикасни, но како фотограф од постарата генерација, тој не ја поздравува манипулацијата на сликата преку компјутер.

-Ова веќе не е фотографија за мене, вели Мазлумјан.

Тој додава дека се уште внимателно ги чува своите стари филмски камери. Неговата лична позиција е дека луѓето најверојатно ќе се заморат од дигиталната технологија. И се тврди со фактот дека во САД веќе постојат почетоци на враќање на старата технологија и постојат кругови за учење како да се работи на старите технологии.

-Фотографијата е омилено хоби за мене, нешто што го правам за себе, а не за комерцијални цели, бидејќи каде што се мешаат парите, духот исчезнува, вели Мазлумјан. Според него, без оглед што ќе направи човекот, ако не го стави срцето во тоа, работите навистина не се случуваат.

Тој вели дека со текот на годините пропатувал многу држави, особено западните, и има запечатени слики од величествена природа.

-Ние сме дел од светот, номади, но во нашата еволуција толку се одвоивме што дури и заборавивме како да живееме меѓу него, Мазлумјан ја споделува својата огорченост.

Всушност, вистинскиот збор за емпатија е енергијата што природата ја наплаќа кај секого, објаснува Мазлумјан.

-Ми беше многу интересно да дојдам во Бугарија после толку години, вели нашиот сонародник.

Се сеќава дека тој навистина дошол, но многу кратко, без да може да погледне, да го почувствува духот.

-Сега сакав да поминам барем една година тука за да видам како ќе се чувствувам и се осмелувам да кажам дека ми се допадна, ме интересира, вели Мазлумјан.

Тој додава дека многу е веројатно да се врати во својата татковина. И на прашањето како, после толку години во странство, тој сè уште зборува совршен бугарски, дури и без акцент, тој со насмевка истакнува дека секој што зборува дома со своето семејство на свој јазик никогаш не може да го заборави.