Образот тешко се избелува

Мислам дека нормалниот македонски граѓанин веќе не ги разбира политичарите. И не само од вчера односно од овие избори. Уште помалку ги разбира нивните обраќања, а најмалку нивните меѓусебни денунцирања и обвинувања. Зашто, што всушност сака да (ни) каже г-динот Али Ахмети кога вели дека „Овие изјави Заев ги дава на кафе кога ќе се напие и две чашки ракија бидејќи кога е со мене поинаку зборува“? Колку време е истиот тој Ахмети во тесна коалиција токму со тој Заев, како и зошто досега не излезе со такви изјави за да го клевети екс-премиерот и зошто воопшто седеше во влада со таков човек? Секој иоле нормален би рекол: благодарам, доволно беше. Ама сега, кога (заслужено) му ја покажуваат вратата, се појавуваат ракии, утре ќе биде и виски, нормално, па понекој бурбон или коњак, па покрупни „цврсти“ а не само течни нешта. Дел од нив ги слушаме низ новиве „бомби“, ама, повторно – зошто бре луѓе молчевте цели три години? Сега божем ќе ни ги отворате очите? Во тој поглед оној Мицковски е поконкретен: неговите обвинувања се континуирани, секоја чест, човекот е бескрајно здодевен но настојчив. Ама џабе кога сето тоа е јалово, импотентно, да не речам идиотско и во очигледна функција на криминалецон од Будимпешта. А впрочем, разбирам некој навистина чесен и проевропски лик да држи лекции, па и на Заев, ама хидроцентралистот, асистентот на тато? Мислам, извинете, каква е таа пародија, да не речам трагедија? Тој можеби и не може да ја види, ама тие околу него? И не е овде проблем само Заев, или уште некој од врвот на оваа влада, уште помалку пак тие имаат потреба од мојата „одбрана“, ама целта на политичките кампањи белки не е да го сатанизираш „противникот“ туку да ги оспориш неговите политички тези, идеи, проекти… ?!

И во тој и таков политикантски контекст морам уште еднаш да се навратам на „госпожата“ од претходниот текст – иако таа воопшто не е сама! – и нејзиниот обид да му држи лекции на градоначалникот Шилегов односно (дури) да му порачува „не можете да го избелите тоа што претходната власт го изградила“! Зашто ова е токму уште една парадигма на пропаднатиот македонски (квази)интелетуалец, плус универзитетски „професор“, на целата онаа збирштина којашто всушност ја крепеше низ светот веќе позната заробена држава, а којашто вакви личности како Силјановска-Давкова се обидуваат со сите сили да ја реинсталираат. Одново и одново зашто, очигледно, одреден тип луѓе можат да функционираат само во такви услови. Само тогаш ситните умови се „големи“, провинциските души се исполнети со лажен живот во „метропола на кичот“, нештата им функционираат онака какошто тие замислиле – како режим, како диктатура, како симбиоза на глупоста и простотилакот, на незнаењето и неумеењето, како октроиран систем на невредности во којшто тие се наоѓаат на самиот врв. Зашто, покрај се’, заробената држава е и состојба на моралната вертикала, како што и кичот е состојба на умот. Токму затоа впрочем оние единаесет години многумина така лесно ги поднесуваа, се чувствуваа комотно и „градски“, беа абонирани на милоста на „државата’ олицетворена во човечено, на сите државни почести и принадлежности, беа нарекувани експерти и стручњаци за области во коишто се всушност помали и од зрното афион… Па видете ја впрочем и онаа Грчева, до вчера член и пратеник токму од СДСМ, како што всушност и веќе посочената Сиљановска-Давкова беше министер (без ресор) во социјалдемократската влада на Б.Ц. (извинете, но се’ уште не знам дали е опортуно на човеков да му се спомне целото име, вака јавно; ги молам дежурните анал-итичари на време да објават кога тоа ќе биде можно!). Така заробената држава се хранеше со (такви) празни души но со полни џебови, билдаше „идеологии“ и „истории“ и градеше замоци ни на небо ни на земја.

Оттука, што е тоа што ние денес не би можеле да го избелиме, а што претходната власт го изградила? Не ја прашувам Сиљановска-Давкова – тоа не ми е на крај памет – ниту пак кој и да е’ од врвот на она злосторничко здружение коешто ја става на листа како носител, зашто таа/тие пак би почнале да ни ги набројуваат оние (за среќа веќе полураспаднати) грдотии од типот на „златниот театар“, музејот на македонскиот хорор итн. Но често се прашувам себеси, ама и другите. Морам да (се) прашувам бидејќи чувството не е баш пријатно кога некој така категорички ви вели дека вие се обидувате да си го „избелите образот“. Што всушност сака да ни/ми каже „госпожата“ Сиљановска-Давкова и нејзините сопартијци? Дека јас, ние сите, па и светот, за разлика од неа и припадниците на злосторничкото здружение, сме згрешиле, сме поддржувале погрешна опција, сме протестирале за ништо, не разбираме што е град, уметност, култура… држава? Сакаат да ни кажат дека оваа држава треба да се држи до „принципите“ на кражба, криминал, некултура, варварство, непочитување на вредности… ? Дека ние сите треба да се зачлениме во нивното кич-здружение и да градиме и пишуваме панегирици за малоумници од форматот на кримионалецон од Будимпешта што вака ни го суреди градот, и државата?

Но, Сиљановска-Давкова и нејзините сопартијци имаат (само) во едно право: овде навистина станува збор за избелувањето на образот! Ама ние, заедно со СДСМ, тоа најдобро ќе го направевме ако веќе во првата година – онаа 2017 – ја наредевме целата македонска градежна оператива со соодветни инструменти во рацете, а во последната битка со кичот! Тоа ќе беше единствениот вистински одговор на примитивците од овој тип!!! Сето друго е само продолжување на агонијата, но и надежите на оваа провинција контра македонската европеизација.

П.С.

Меѓутоа, се надевам дека ни СДСМ не мисли сериозно дека со оној циркузант од заменик министер ќе си го обели образот за Охрид?

Златко Теодосиевски

Back to top button
Close