Уругвајскиот рецепт за коронавирусот

Ниската густина на население, цврстиот здравствен систем и политичкиот консензус во земјата…. тоа се факторите поради кои Уругвај најдобро се справува со пандемијата на коронавирусот, пишува Дојче Веле.

Латинска Америка заедно со САД, со недели се епицентар на пандемијата на коронавирусот. Но, секое правило има свој исклучок, а во овој случај тоа е Уругвај. Во споредба со другите латиноамерикански држави, малата земја може да се пофали со одлични резултати.

Според Европскиот центар за превенција и контрола на болестите (ЕЦДЦ), од 13 март, кога почна епидемијата, Уругвај имаше само 1.516 позитивни и 42 смртни случаи.

Која стратегија ја применува Уругвај за да ја избегне кризата во која се наоѓаат соседните земји?

Експертите со кои разговараше новинар од Дојче Веле истакнаа дека се работи за различни фактори, и дека, како што е често случај во борба против епидемија, тие не се ограничени само на областа во здравството.

„Првично, клучна беше желбата за национално единство. Сите клучни актери се собраа да се борат против пандемијата“, изјави за Дојче Веле Џовани Ескаланте, претставник на Панамериканската здравствена организација во Уругвај. Покрај тоа, Уругвај секогаш има добар систем на активен  епидемиолошки надзор.

Гонзало Мораторио, професор на Научниот факултет  на Универзитетот Република, изјави дека „постои невиден консензус меѓу носителите на политички одлуки, науката и академската сфера“. Ова им ја олесни борбата со пандемијата на експертите – аспект што другите држави го занемаруваа.

Според студијата објавена пред неколку дена, во првите три месеци од пандемијата во Уругвај, во синџирот на пренесување на инфекцијата немало повеќе од пет врски.

Во повеќето случаи, синџирот на пренос е запрен по втората врска.

Ескаланте изјави дека „Уругвај се здоби со огромно и драгоцено искуство во борбата против епидемијата на сипаници, што се случи во 2019 година.“ Властите тогаш одговорија со сеопфатна програма за вакцинирање и успеаја да ја доведат ситуацијата под контрола.

Но, епидемиолошкиот надзор е само дел од силниот здравствен систем за кој и двајцата експерти веруваат дека делува како жив ѕид.

„Станува збор за еден од најотпорните здравствени системи во Латинска Америка во кој се инвестираше одржливо со децении“, истакна Ескаланте.

Политичкиот консензус за социјалното значење на таков здравствен систем објаснува зошто ги преживеал сите политички подеми и падови.

 „Овде во Уругвај, постои мислење дека парите за здравствена заштита не се трошоци, туку инвестиција“, објаснува претставник на Панамериканската здравствена организација.

Покрај амбициозната здравствена политика, постојат големи инвестиции во образованието и социјалната политика.

Уругвајскиот социјален систем е модел во регионот за области како што се грижа за мали деца, стари лица и лица кои имаат потреба од грижа.

Покрај тоа, земјата беше прва во Латинска Америка што дозволи враќање на училиште, и покрај пандемијата.

И, на крај, но не и најмалку важно, демографите на земјата исто така играат важна улога.

Гонзало Мораторио потенцира дека ниската густина на населението во земјата влијае на контролата на епидемијата. Густината на населението е нешто помалку од 20 лица на квадратен километар, додека во Германија е 232.

Покрај тоа, главниот град Монтевидео – дом на околу половина од 3,5 милиони луѓе во Уругвај – е „град што успеа да одржи баланс на зелениот простор и бетонот и асфалтот на јавниот простор“.

Правилата за дистанца се одлика на секојдневниот живот и во Уругвај. Дисциплината на неселението до сега е таква што присилен карантин е излишен. Сепак, и тука се бележи раст на осаменоста, депресија и ментални заболувања.

И покрај успесите, ситуацијата може да се промени во секое време. „Се додека соседите како Бразил не можат да ја стават под контрола пандемијата, граничната соработка останува уште еден приоритет“, изјави Гонзало Мораторио.

Уругвај е една од најмалите земји во Јужна Америка, но исто така е една од најпознатите политички и економски стабилни земји. Се одликува со висока стапка на писменост на населението, голема средна класа и релативно рамномерна распределба на националното богатство. ки/сд/