Жена свиреше на кларинет за време на операција на мозокот

Се случил во средината на операционата сала додека таа била подложена на операција на мозок. На Бејкон ѝ била дијагностицирана Паркинсонова болест во 2014 година, а нејзината способност да свири музика, да плива и да оди била засегната од симптоми, вклучувајќи бавност на движењето и вкочанетост на мускулите, пишува британски ТАЈМС.

Во јули, таа имала четиричасовна операција во болницата Кингс колеџ во Лондон за да се подложи на длабока стимулација на мозокот (DBS). Бејкон го зела кларинетот за да свири за време на постапката, забележувајќи моментално подобрување во движењата на прстите. Хируршката процедура вклучува дупчење дупки со големина половина од монета од 5 пени во черепот на пациентот и имплантирање електроди длабоко во мозокот за да стимулираат специфични области, кои ги менуваат електричните сигнали во мозокот што можат да предизвикаат симптоми на Паркинсонова болест.

Хируршкиот тим, предводен од професорот Кејумарс Ашкан, предложил Бејкон да го донесе кларинетот со себе на операционата маса, за да можат лекарите да утврдат дали електричната струја помага. Бејкон останала будна во текот на целата операција и била „воодушевена“ кога електричната струја довела до моментални подобрувања во нејзината способност да свири на инструментот. Ашкан, професор по неврохирургија на Кингс колеџ во Лондон, изјавила:

„Како страствен кларинетист, на Дениз ѝ било предложено да го донесе кларинетот во операционата сала за да се види дали процедурата ќе ја подобри нејзината способност за свирење, што била една од главните цели на Дениз за операцијата. Бевме воодушевени што видовме моментално подобрување во движењата на нејзините раце, а со тоа и во нејзината способност за свирење, откако стимулацијата беше доставена до мозокот.“

Тој додаде: „Во черепот на Дениз беа направени дупки со големина на половина од монета од 5 пени откако на главата на Дениз беше поставена рамка со прецизни координати, која делуваше како сателитска навигација за да нè води до точните позиции во мозокот за да ја имплантираме електродата.

„Откако електродите беа поставени на левата страна од мозокот на Дениз, струјата беше вклучена и веднаш беше забележано подобрување во движењата на рацете на нејзината десна страна. Истото се случи и на нејзината лева страна кога имплантиравме електроди на десната страна од нејзиниот мозок.“ Бејкон, пензионирана логопедка и јазична терапевтка од Кроуборо во Источен Сасекс, свирела кларинет во концертниот бенд во Ист Гринстед сè додека не морала да престане пред пет години поради Паркинсонова болест, но сега се надева дека ќе свири повеќе. За време на операцијата ѝ била дадена локална анестезија за да се вкочанат скалпот и черепот. Самиот мозок нема рецептори за болка и не е невообичаено пациентите да останат будни за време на операцијата на мозокот.

Бејкон рече: „Се сеќавам дека десната рака можеше да се движи со многу поголема леснотија откако ќе се примени стимулацијата, а тоа пак ја подобри мојата способност да свирам кларинет, од што бев воодушевена.

„Веќе доживувам подобрувања во мојата способност за одење и едвај чекам да се вратам во базенот и на подиумот за танцување за да видам дали моите способности се подобриле и таму.“ Оперативниот тим вклучувал хирург, невролог, невропсихолог, како и медицински сестри од одделот за биохирургија и операциона сала. Електродите биле поврзани со генератор на пулс, сличен на пејсмејкер, поставен во градите на Бејкон, кој може да трае до 20 години.

Генераторот на пулси испорачува електрични импулси за континуирано менување на мозочната активност и намалување на симптомите на Бекон. DBS, што е главен вид на операција што се користи за лекување на Паркинсонова болест, може да помогне во контролата на моторните симптоми како што се треморот, но не го спречува напредувањето на невродегенеративната болест и не е лек.