Недоволен, кец – и така трипати!
Додека го читате овој текст, жешката шлаканица од 111-то место на Индексот на корупција на Транспаренси Интернешнел – најниското во целата „индексирана“ историја на Македонија – мора сè уште силно да одѕвонува во ушите на актуелната македонска власт.
Овие симболични три единици – „Недоволен, кец!“, и така трипати – се вистинската мерка за да се оцени актуелната перцепција во македонското општество за состојбата со корупцијата и борбата против неа во изминатите неколку години. Тие се одраз на „културата на помирување“ и компромиси за сè и сешто што премиерот Заев и раководството на СДСМ се обидуваат да го востоличат и за тоа каде има место, но и за таму каде никако не смееше такво нешто да се дозволи: во расчистувањето со криминалите на претходниот режим, како општо, така и поединечно.
Тие „три кеца“, коцкарски драматично извлечени од „ракавот“ на незадоволната јавност, се збирната оценка за состојбите во државната администрација во која во последните три-четири години никој не изгуби ухлебие по промената на власта, а некои и напредуваа во одржувањето на своите статуси и влијанија стекнати низ искрената соработка со Груевски и неговата криминална тајфа… Тие се симбол на одбивањето на намерата за помирување (и политичко и правно) не само со будалетинките, туку и со мозоците и инспираторите на домашниот тероризам заради кои „за влакно“ избегнавме голема национална и демократска трагедија… Тие се „правосилна пресуда“ за леснотијата со која се изгуби драгоцено време во расчистувањето со „сваровски судството“, до степен реформите да се развлечат до недоглед, а СЈО да се понуди како главна „пиксла“ во преговорите со мафијата, на чии главни актери им се дозволи да се претставуваат како „невини жртви“ на неопходноста за функционирањето на правото и правдата во земјава… Тие се јасен знак за незадоволството во јавноста во врска со формалниот третман на ДКСК како независен партнер во борбата против корупцијата, зад што стои суштинското фолирање со задоволувањето на нивните неопходни технички, финансиски, кадровски и политички услови за да ја ефектуираат својата клучна контролна функција во државата… Тие се и јавен став и во врска со бројните гнили компромиси во легитимирањето и авансирањето на истите кадри на ДУИ кои во времето на Груевски сесрдно помагаа за неговото еднодецениско коруптивно владеење… Тие се „слика и прилика“ и за сопствената лаконска кадровска селекција на оваа власт на сите нивоа на управување…
И така натаму и на тоа слично.
Целата колумна на Сашо Орданоски на „Цивил Медиа“ на следниот линк.
