Лажно патриотизирање во име на канализацијата – Тажниот настап на Калтрина Зеколи Шаќири во Љуботен
Од една страна, солзи за паднатите борци. Од друга страна, широка насмевка пред камерите покрај Христијан Мицкоски.
Ова е последната сцена од албанскиот политички парадокс кој се појави изминатите денови во Љуботен – симболично село, кое повторно се користи како сцена за политички манипулации и за кампањи кои немаат ништо заедничко со националниот интерес, пишува PressOnline.al
Заменик министерката за транспорт и врски, Калtrina Зеколи Шаќири, се појави во Љуботен заедно со лидерот на ВМРО-ДПМНЕ и кандидатот на оваа партија за Бутел, во посета која беше промовирана како „инспекција на инфраструктурните работи“. Но она што сите го видоа беше неуспешен обид да се прикрие отворена политичка кампања во пресрет на изборите, во корист на партија која ја има изградено својата политичка кариера врз негирањето, омаловажувањето и потиснувањето на Албанците.
Зеколи, со остар и обвинителен говор, се обиде да ја легитимира својата присутност во оваа кампања како „конкретна работа“ за граѓаните. Таа ги обвини другите за 20 години негрижа и молк кон Љуботен, претставувајќи се себеси како задоцнета спасителка која за една и пол година го решила сè – од питка вода до политичка чесност. Но реалноста во Љуботен зборува поинаку.
Две децении ова село е оставено на страна од владите од сите бои. Беше симбол на болка и гордост, но исто така и симбол на институционално заборавење. Во ова место не е подигнат ниту еден официјален споменик за жртвите на масакрот, ниту еден стратешки инвестициски проект не е концентриран тука, и секое ветување останало на хартија. А сега, токму во пресрет на изборите, Љуботен одеднаш станува „приоритет“ – не за да се почитува неговото минато, туку за да се продаваат пред камерите неколку метри канализација како политички трофеј.
Дали ова е патриотизам? Или е нова верзија на политички вазалитет, кој се обидува да измами народ кој дал многу, а добил малку? Дали може да се нарече „службена“ посета, една средба на која албански функционери се фотографираат и јавно се појавуваат покрај лидерите на партија која историски била на спротивната страна од секоја албанска битка во оваа земја?
Зеколи изјави дека „патриотизмот не се мери со изјави, туку со конкретна работа“. И со тоа сме согласни. Но, каква конкретна работа е отворената соработка со ВМРО-ДПМНЕ, во област каде што солзите за невините жртви сè уште не се исушени? Кое е пораката што им се испраќа на жителите на Љуботен, кога функционери кои тврдат дека ги претставуваат интересите на Албанците, ги фалат кандидатите кои доаѓаат од партијата на негирањето?
Политичката кампања во Љуботен, во формата во која се појави од страна на претставниците на коалицијата ВЛЕН, не е ниту инспекција, ниту инвестиција – туку едноставно хипокризија. И е потешко од тоа: тоа е користење на болката на една заедница за да се прикрие тивок договор за власт. Нема канализација што може да ја исчисти оваа дамка.
Наместо да соработуваат за правда, овие функционери соработуваат за гласови. Наместо да го почитуваат минатото на Љуботен, тие го користат неговото име како покривка за политички зделки со субјект што никогаш не ја почувствувал албанската болка. И во овој грд театар, Калtrina Зеколи Шаќири ја избра главната улога.
На 19 октомври, граѓаните ќе имаат можност да изберат – не само меѓу партии, туку и меѓу два начина на водење политика: едниот што го користи името на Љуботен за лични интереси, и другиот што се обидува, со сите свои мани, да го брани неговото достоинство и иднина.
Бидејќи патриотизмот не е ниту збор, ниту фотографија – туку став.
