Случај “Саша” (Јорданов): азијатски “дипломатски” вокабулар од Европскиот парламент во Стразбур !?

Поранешниот амбасадор во Македонија, сега евро – пратеник од Софија, Александар Јорданов, е типичен пример за тоа како еден бирократ и релативно добар дипломат, заробен од националистичка еуфорија, лични и национални фрустрации, се преобразува ОД ГУЛАБ ВО ЈАСТРЕБ. Од дипломат во квази научник и политичар.

Браќата Срби, за неговата трансформација (лична и колективна!), би рекле: “од Павла у Савла и обрнуто”!

За неговата “научна” работа, пишувa професорот од Филокошки факултет, Бобан Карапејовски (Прибери се, драг ,,Саша”), јас ќе се задржам на дипломатската.

Најверојатно понесен од желбата за уште еден мандат во Стразбур, “политикот!” Јорданов, во стил на “европеец!” и со “дипломатски” речник, се самопотури со балканска помија од пролетна расолница, нарекувајќи ги Македонците:„Црвени ѓубриња“, „титоисти“, „србомански измет“ и „одродени Бугари“!!!

“Европскиот!” Бугарин, Јорданов, од Брисел, ни порачува дека за Македонија нема место во ЕУ, а како повод го користи, како што вели, „скандалозното однесување на македонската гранична полиција на границата меѓу Бугарија и Северна Македонија, како и уште поодвратното однесување на македонската политичка елита и македонските граѓани во Скопје во врска со прославата на годишнината од раѓањето на националниот херој од Бугарија, Гоце Делчев“.

Немам и јас целосно разбирање за начинот на чевствувањето (погрдувањето!) на името и славата на Гоце, но нема да се осудам да го наречам одвратно, башка што на Ѓуешево и однесувањето на неговиот колега од бугарскиот парламент, заедно со другите провокатори, беше далеку од миризливо и “европејско”!

Со псовки кон граничните власти и полицијата, која и самата даде повод со робусното и неселективно постапување, те на границата, со часови, заглавени останаа и гостите на официјален Охрид, тргнати со чесни намери да го чевствуваат ликот и делото на Григор Прличев!

Јорданов беше највисок дипломатски претставник во Скопје, во истото време кога и самиот, од никого не предизвикан, се помамив да ги намирисам владините одаи. Се гледавме на приеми, а во една прилика, по задача, и во хотелот “Балгарија” во Софија.

Користејќи го пријателството со, сега покојниот, колега и личен пријател, Стефан Велев, на Шефот, премиерот Црвенкоски, во “столицата” му организирав средба, брифинг со “најизвесните балгарски журналисти”, всушност, сопственици на медиуми.

На средбата, по задача, дојде и амбасадорот Јорданов.

Понесен од желбата, од средбата да направам настан што ќе се памети, користејќи го скромното ПР – знаење и искуство, печалени, од Охрид, преку Скопје, во Белград и Вашингтон,а истовремено, знаејќи им ги болките и фрустрациите на Бугарите, на Шефот му предложив да нема превод од бугарски на македонски и обратно.

Тогашмниот наш амбасадор во Софија, покојниот Љубиша Георгиевски, донесе преведувачка. Шефот ме погледна, онака, строго под око, а, бидејќи бев упорен, остави тоа да биде “на моја одговорност”.

Еден од присутните, се закатанчи, да ја наруши добрата атмосфера, инсистирајќи на одговор: зошто во Тетово, во тоа време, била “арестована извесна Б,лгарка”!

Ситуацијата ја спаси и “лулето на мирот”, го донесе гулабот, денешниот јастреб, Александар Јорданов. Пред да одговори Шефот, Јорданов побара збор и рече: “Аз не знам да е имало такава арестувана Българка. Ако я арестуваха, щеше да дойде в посолството или консулството“.

Наредниот ден, Љубиша донесе два тома Прес – клипинг од средбата во хотел “Балгарија”.

А во Кабинетот на тогашниот претседател, “историкот” Георги Прванов ( Македонија, нели, е “најромантичниот дел од б,алгарската историја!”), преведувачката на Љубиша, после првата реченица превод, се струполи во безсознание !!!

Веле Митаноски